Η τάξη μας!

 Κάνε κλικ εδώ.

Ιστορίες για τα μαλλιά σου!
Χρυσομαλλούσες μπαινοβγαίνουν στα παραμύθια, λεβέντες με μαλλιά κορακάτα, μάγισσες με κατακόκκινα σαν τη φωτιά, στις χρυσές μπούκλες κοριτσιών παγιδεύονται  παλληκάρια.
Λυτά, ξέπλεκα, κατσαρά, σκαλωτά, με αφέλειες, πλεγμένα βαριές κοτσίδες ή κοτσιδάκια, αναμαλλιασμένα, κοντοκουρεμένα, καρφάκια: αυτή την εβδομάδα βρήκαμε ιστορίες που πρωταγωνιστούν τα μαλλιά .
Οι ψείρες δεν περιλαμβάνονται.
Σας προσκαλούμε σ’ ένα τρελό ταξίδι κρεμασμένοι από μια μπούκλα ή χαμένοι στην άγρια ζούγκλα μιας αφάνας!

Το σελάχι ήταν ανδρική ζώνη – θήκη που φοριόταν με φουστανέλα. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους οπλαρχηγούς της Επανάστασης και αργότερα από ορισμένους αστούς στην Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα και Ήπειρο.








Είναι ένα είδος μεγάλης μαχαίρας, χωρίς φυλακτήρα στη λαβή, τουρκικής προέλευσης.  Η λεπίδα του γιαταγανιού σχηματίζει κοίλη καμπύλη στο μέσο και κυρτή στην αιχμή. Πλατιά και καμπυλωτή προς το μέρος της αιχμής. Η Μάχαιρα ή σπάθη χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τους Άραβες και τους Τούρκους. Η χρήση του γενικεύτηκε κατά τη διάρκεια της Επανάστασης και αποτέλεσε απαραίτητο εξάρτημα του οπλισμού των Ελλήνων αγωνιστών. Ήταν διαδεδομένο γενικά στα Βαλκάνια, την Μ. Ασία, την Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.



 Κοντόκανο όπλο που χρησιμοποιήθηκε κατά την Επανάσταση από τους αγωνιστές του 1821. Ήταν μονόκανες και δίκανες. Τις δίκανες τις έλεγαν διμούτσουνες.





Σε αντίθεση με τους στεριανούς οι Ελληνες Ναυτικοί δεν κρατούσαν τα καριοφίλια αλλά τα λεγόμενα Τρομπόνια .
Βραχύκαννα δηλαδή όπλα τα οποία έβαλλαν ταυτόχρονα πολλά μικρά σφαιρίδια μαζί .



Χρησιμοποιείται για το γέμισμα του όπλου, αλλά και ως λίμα για το τρόχισμα των σπαθιών.






Οι αγωνιστές του 1821 φορούσαν γύρω από την μέση τους τις Παλάσκες στις   οποίες τοποθετούσαν τα πολεμοφόδια τους . Μία μικρή μεταλλική ορθογώνια θήκη για τις τσακμακόπετρες των πυροβόλων όπλων τους .



Μεδουλάρι
Το Μεδουλάρι είναι μεταλλική θήκη όπου φυλαγόταν το μεδούλι (λίπος) για την λίπανση των όπλων. Κρεμόταν από τη μέση, στερεωμένο στο σελάχι ή το ζωνάρι, συνήθως στην αριστερή πλευρά.







Ένα απαραίτητο συμπλήρωμα του οπλισμού των αγωνιστών του 1821 ήταν η κυρτή ανατολικού τύπου ΣΠΑΘΗ , την οποία αναρτούσαν με μεταξωτά κυλινδρικά κορδόνια από τον ώμο τους ή σπανιότερα την αναρτούσαν με δύο λεπτά λουριά σε μία επίσης λεπτή δερμάτινη ζώνη την οποία φορούσαν στην μέση τους. Επίσης : Οι σπάθες αποτελούσαν μέρος του οπλισμού των στρατιωτών μέχρι και τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Εντυπωσιάζει το σπαθί από την εποχή της Τουρκοκρατίας, με επιμήκη λάμα, κυρτή στη ράχη της ενώ στην κόψη είναι κοίλη και προς την αιχμή γίνεται κυρτή. Η λαβή αποτελείται από δυο τμήματα ξύλου που στο κάτω άκρο τους αποκτούν πλατιά, κυρτή επιφάνεια, εσωτερικά και εξωτερικά επίπεδη. Το κενό ανάμεσά τους καλύπτει ταινιωτό έλασμα από ατσάλι που φέρει εγχάρακτη διακόσμηση από κυματιστές γραμμές. Το έλασμα αυτό συνεχίζεται και πάνω από την ξύλινη λαβή, καλύπτοντας ένα τμήμα πριν αρχίσει η λάμα. Στη βάση της λάμας, και στις δυο όψεις, υπάρχει διακοσμητικό εγχάρακτο έλασμα, σχεδόν τριγωνικό, του οποίου η μια πλευρά σχηματίζει καμπύλες πάνω στην ξύλινη λαβή. 


Η πάλα ήταν κυρίαρχο επιθετικό όπλο στις συμπλοκές και γι’ αυτό στις εικόνες των αγωνιστών που έχουμε είναι πάντα σηκωμένη, έτοιμη για κτύπημα φοβερό. Το σχήμα της (πολύ κυρτή), της έδινε τη δυνατότητα να κάνει βαθιές τομές στο ανθρώπινο σώμα

Στον ελλαδικό χώρο η πατάτα ήταν γνωστή στις Ιόνιες νήσους πριν από την επανάσταση του ’21. Σε ιταλικά έγγραφα της Ιονίου Πολιτείας του 1811 αναφέρεται το ενδιαφέρον για τη διάδοση αυτής της καλλιέργειας. Το 1817 εξεδόθη στην Κέρκυρα φυλλάδιο με τον τίτλο «Καλλιέργεια των γεωμήλων», γραμμένο από τον Σ. Παραμυθιώτη.
Στο νέο ελληνικό κράτος η πατάτα εισήχθη ως καλλιέργεια και τροφή χάρη στο τεράστιο ενδιαφέρον του κυβερνήτη Καποδίστρια για τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας. Πριν ακόμα εγκατασταθεί στην Ελλάδα, σε επιστολή της 11-11-1827 από την Αγκώνα προς τον «κ. Πικτέτ Καζανόβη εις Γενούην» ο Καποδίστριας αναφέρει το ενδιαφέρον του για τη διάδοση της πατάτας στην Ελλάδα. Από τον Πικτέτ, που φαίνεται ότι είχε ειδικές γνώσεις στο θέμα αυτό, ο Καποδίστριας ζήτησε βοήθεια σε τεχνογνωσία και σε υλικό για σπορά. Αλλά και η Βουλή των Ελλήνων το 1827 συζητά την διάδοση της πατάτας και μάλιστα την ανατύπωση του φυλλαδίου που προαναφέρεται.

Στις 24-1-1828, μόλις 16 μέρες από την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Καποδίστριας γράφει από την Αίγινα στον αδελφό του Βιάρο στην Κέρκυρα και του ζητάει να στείλει από την Κέρκυρα ή την Ζάκυνθο «μια καλή ποσότητα γεωμήλων» για να σπείρει τα χωράφια που ήδη ετοίμαζε, ενώ ταυτόχρονα περίμενε και άλλο φορτίο που είχε παραγγείλει από το Λίβερπουλ. Την αποστολή πατάτας ζητούσε και από διάφορους φιλέλληνες που με προθυμία έστελναν οικονομική και επισιτιστική βοήθεια προς την Ελλάδα, όπως ο Εϋνάρδος.
Επειδή η παραγγελθείσα ποσότητα από Λίβερπουλ αργούσε να φτάσει, η καλλιέργεια ξεκίνησε στην περιοχή της Αίγινας με πατάτες από την Κέρκυρα και τη Σύρο. Την πρώτη εβδομάδα των εργασιών, μεταξύ 23 και 29 Ιανουαρίου 1828, απασχολήθηκαν στην φύτευση 500-600 εργάτες και την αμέσως επόμενη εβδομάδα απασχολούνταν 1200 έως 1500 εργάτες. Η «Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος», την 15-2-1828 γράφει ότι αυξάνει η φύτευση πατάτας η οποία «ήνοιξεν εις τους πτωχούς βέβαιον και φιλάνθρωπον καταφύγιον της αθλιότητος και της δυστυχίας των». Στις πρώτες εργασίες για την προώθηση της νέας καλλιέργειας βοήθησε ο ιρλανδός Στήβενσον ο οποίος ζούσε στην Ελλάδα και φαίνεται ότι είχε γεωπονικές γνώσεις τις οποίες εθελοντικά έθεσε στη διάθεση του κυβερνήτη. Την 2-6-1828 έφτασε από την Αλεξάνδρεια στην Αίγινα πλοίο με πατάτες οι οποίες μοιράστηκαν στον φτωχό λαό διότι είχε περάσει η εποχή της σποράς.

Τα πρώτα φυτά πατάτας φύτρωσαν αρχές Μαίου στην Αίγινα και στον Πόρο και με χαρά ο Καποδίστριας (που παρακολουθούσε στενά το όλο εγχείρημα) το ανακοίνωσε στον Στήβενσον. Αργότερα μέσα στο 1828 συγκομίζονται οι πρώτες πειραματικές εσοδείες και σε διάφορα άλλα μέρη της Έλλάδας όπως στη Μεσηνία και την Αργολίδα. Μετά την αναχώρηση του Στήβενσον από την Ελλάδα περί τον Ιούλιο του 1828 λόγω ασθενείας, την προώθηση της καλλιέργειας της πατάτας και άλλων φυτών ανέλαβε ο Κρατερός, ο οποίος είχε σπουδάσει στη γεωργική σχολή της Roville, την πρώτη γεωργική σχολή της Γαλλίας. Το 1829 ο Καποδίστριας ιδρύει στην Τίρυνθα το «Γεωργικό Σχολείο» με τη βοήθεια του Εϋνάρδου. Ο πρώτος διευθυντής αυτού, ο γεωπόνος Γρηγόριος Παλαιολόγος, ο οποίος είχε σπουδάσει σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, συνέχισε πιο συστηματικά την διάδοση της καλλιέργειας της πατάτας. Ο ίδιος το 1828 είχε εκδόσει στο Παρίσι βιβλίο περί πατάτας με δαπάνες της εκεί Φιλελληνικής Εταιρείας.

Από τα ανωτέρω φαίνεται ότι είναι καθαρά μύθος το κλείδωμα των πατατών σε αποθήκες με το οποίο υποτίθεται ότι ο Καποδίστριας «έπεισε» τους Έλληνες να δοκιμάσουν την πατάτα. Τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν τη μεγάλη ευκολία με την οποία εισήχθη η καλλιέργεια της πατάτας σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, παρά τις αρχικές δυσκολίες λόγω έλλειψης τεχνικών γνώσεων και δυνατοτήτων ή ακαταλληλότητος των εδαφών. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή μεγάλο μέρος του πληθυσμού κυριολεκτικά λιμοκτονούσε και γι’ αυτό δεν μπορεί να είχε αντίρρηση σ΄αυτή τη νέα εύγευστη και θρεπτική τροφή.

Πηγές: ethnikoi.org | el.wikipedia.org (Δημ. Ζωγράφου «Ιστορία της Ελληνικής Γεωργίας», επανέκδοση Αγροτ. Τραπέζης της Ελλάδος, Αθήνα 1989, τόμος 1, σελ. 285-317.)

Ας παίξουμε στο σάιτ της WWF !

κλικ εδώ

...σε μια υπέροχη περιπέτεια με καταδύσεις για κρυμμένους θησαυρούς, παζλ και τεστ γνώσεων όσο προχωράς.

Αλλά πρόσεχε: όλα τα μέλη του πληρώματος πρέπει να βοηθήσουν. Μάθαινε γρήγορα, δούλευε σκληρά, και δες το σκορ σου να μεγαλώνει!

To κουκλοθέατρο "Puppet Magic team" στο "La suite" την Κυριακή 14 Μαρτίου 2010 με την ιστορία του "Μπούμπη του ποντικούλη που βαριόταν" παρέα με τον κ.Παπαγάλο και τον αρκούδο Μπαλόν, που τον καλούν να σκεφτεί δημιουργικά μέσα από παιχνίδια και τέχνες!

Στο τέλος της παράστασης, τα παιδιά θα φτιάξουν μία κατασκευή από ανακυκλώσιμα υλικά και θα ζωγραφίσουν!

Η παράσταση αρχίζει στις 12 π.μ.



Αναδημοσίευση από corfuland.gr

Κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση .

Μάθε την Ευρώπη διασκεδάζοντας !

Το EuropaGO σε οδηγεί να ανακαλύψεις τους γείτονες σου χάρη σε διαδραστικά παιχνίδια που θα απαιτήσουν την επιδεξιότητα και την προσοχή σου .


Σύρε το ποντίκι σου πάνω από την κεντρική εικόνα στο πάνω μέρος της αρχικής σελίδας , επίλεξε παιχνίδι και ... καλή διασκέδαση !!!

Η γωνιά των παιδιών !

Έχεις ένα ατύχημα ;
Αντιλαμβάνεσαι μια πυρκαγιά ή μια ληστεία ;

Τώρα σε όποιο κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι αν βρίσκεσαι , αν χρειαστείς βοήθεια ,τηλεφωνείς στο 112 .


Κάνε κλικ στην εικόνα για μετάβαση στην επίσημη ιστοσελίδα έκτακτων αναγκών της Ε.Ε. που απευθύνεται σε παιδιά .

Για να δεις τι ακριβώς είναι το 112 κάνε κλικ στο παρακάτω έγγραφο για μεγέθυνση .

Κλικ στην εικόνα για να μεταβείς στη σελίδα .

Η περιβαλλοντική οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση «Καλλιστώ» δημιούργησε αυτό το ηλεκτρονικό παιχνίδι στο πλαίσιο του έργου «Εκστρατεία ευαισθητοποίησης για τη διατήρηση των μεγάλων σαρκοφάγων στην Ελλάδα και τη συνύπαρξή τους με τον άνθρωπο».

Μάθετε τα πάντα -μέσω του παιχνιδιού- για τη ζωή της αρκούδας και τους κινδύνους στο δάσος μέσα από την περιπλάνησή της . Τις διατροφικές της συνήθειες, το χειμέριο ύπνο, αλλά και τους κινδύνους που έχει να αντιμετωπίσει. Πάνω από όλα, όμως, δείτε ότι οι κυριότεροι κίνδυνοι για την αρκούδα προέρχονται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Κι αυτό, ενώ υπάρχουν τρόποι άνθρωποι και αρκούδες να ζουν αρμονικά!

Αν θέλετε να περάσετε από τη θεωρία στην πράξη, δεν έχετε παρά να κατεβάσετε το παιχνίδι στον υπολογιστή σας ή να παίξετε on line εδώ .

Αξίζει και για μεγάλα παιδιά.

Πέρασε τον κέρσορα(βελάκι) πάνω από την μπάρα για να φορτώσει το παζλ .

δημιουργός:Γιώργος Τσ.

Πάτα τις εικόνες για μεγέθυνση