Η τάξη μας!

Ο Άγιος που όλοι περιμένουμε Πρωτοχρονιά δε σημαίνει μόνο αλλαγή του χρόνου, της δεκαετίας, του αιώνα ή της χιλιετίας, όπως φέτος. Για πολλούς από μας, μικρούς και μεγάλους σημαίνει και δώρα. Αυτά που ίσως μας φέρει με τρόπο μαγικό ο καλός μας άγιος. Ο Αϊ-Βασίλης. Αλήθεια ποιος δεν έχει ξενυχτήσει περιμένοντας τον να φανεί μέσα στη νύχτα! Πόσοι τον έχουν παρακαλέσει, του έχουν στείλει γράμματα, τον επικαλούνται στις μικρές και μεγάλες επιθυμίες τους! Κι αυτός ακούραστος και χαμογελαστός προσπαθεί να μην απογοητεύσει κανέναν.

Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία…
Πατρίδα του θεωρείται η Καισαρεία της Καππαδοκίας, πόλη της σημερινής κεντρικής Τουρκίας. Στα χρόνια του Μεγάλου Βασιλείου, η Καππαδοκία ήταν τμήμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, πλούσια και με μεγάλη πνευματική ακτινοβολία. Τα ηφαίστεια της περιοχής και οι διαβρωτικές δυνάμεις της φύσης, όπως ο αέρας, οι βροχές και τα υπόγεια νερά, έκαναν με τη δραστηριότητα τους το τοπίο της Καππαδοκίας μοναδικό, σχηματίζοντας τεράστιους πέτρινους κώνους. Γεννήθηκε το 330 μ.Χ. από οικογένεια αγαπημένη και εύπορη. Ο πατέρας του, Βασίλειος κι αυτός, ήταν δάσκαλος ρητορικής, ενώ η μητέρα του Εμμέλεια ήταν γνωστή για τη μόρφωση, την καλοσύνη και τη βαθιά πίστη της. Έτσι ο Βασίλειος και τα οχτώ αδέλφια του ανατράφηκαν με οδηγό την αγάπη και την αλληλεγγύη για τον άνθρωπο. Μαθαίνει τα πρώτα του γράμματα κοντά στους γονείς και στη γιαγιά του Μακρίνα και συνεχίζει τις σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη. Από κει έρχεται στην Αθήνα για να φοιτήσει στη φημισμένη Φιλοσοφική σχολή. Γρήγορα ο Βασίλειος ξεχωρίζει, όχι μόνο για τις ικανότητες του στις σπουδές, αλλά κυρίως για πράο, γαλήνιο και σοφό χαρακτήρα του. Σπουδάζει Γεωμετρία, Ιατρική, Ρητορική... μα τον συναρπάζει η Φιλοσοφία. Μελετά τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, τους οποίους θαυμάζει αλλά και κρίνει.Έπειτα από δέκα χρόνια, γυρίζει για λίγο καιρό στην πατρίδα του και μετά ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι. Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτο... Εκείνη την εποχή, η χριστιανική εκκλησία κλυδωνίζεται από θεολογικές διαφωνίες και αιρέσεις. Ο Βασίλειος, απογοητευμένος θα ασπαστεί το μοναχικό βίο. Σ' ένα ήρεμο τόπο, προσεύχεται, μελετά, καλλιεργεί τη γη. Μα σε λίγο καιρό επιστρέφει στην Καισαρεία ως κληρικός. Διάκονος αρχικά και αργότερα επίσκοπος.

Ένα επίκαιρο κοινωνικό έργο
Εκεί γίνεται ολοφάνερο, πως ενώ ζούσε μακριά απ' το κόσμο, στην ουσία είναι πολύ κοντά στο λαό. Και ξεκινά ένα τεράστιο κοινωνικό έργο που θα μείνει στην ιστορία γνωστό ως Βασιλειάδα. Οργανώνει σχολεία και νοσοκομεία, φροντίζει και στηρίζει τους φτωχούς υλικά και ηθικά και τους υπερασπίζεται ακόμα και αν είναι να τα βάλει με πλούσιους και ισχυρούς. Πιστεύει στην απόλυτη ισότητα όλων των ανθρώπων, θεωρεί την παιδεία και την υγεία υπέρτατα αγαθά. Γράφει γι' αυτά με τρόπο αριστουργηματικό, αλλά και αγωνίζεται να τα προσφέρει στο λαό, μέχρι το τέλος της ζωής του, την 1η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ. Ο φτωχός λαός της Καισαρείας αναγνώρισε στο πρόσωπο του τον εκφραστή και τον αγωνιστή του ονείρου για μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία. Τον εκτίμησε και τον αγάπησε τόσο, ώστε τον χαρακτήρισε Μέγα.